Przepisy
Zezwolenie na pobyt czasowy ze względu na inne okoliczności, w tym w szczególności udzielane obywatelom Republiki Tureckiej korzystającym ze szczególnych uprawnień w zakresie dostępu do polskiego rynku pracy, zostało uregulowane w przepisach rozdziału 11. Działu V. ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz.U. z 2024 r., poz. 769).
Wymogi materialnoprawne dotyczące jego udzielenia zostały określone w art. 186 ust. 1 pkt 5 i 189 ust. 1 wymienionej ustawy.
W zakresie wymogów ustawa o cudzoziemcach odwołuje się bezpośrednio do decyzji nr 1/80 Rady Stowarzyszenia Republiki Tureckiej i EWG z dnia 19 września 1980r. w sprawie rozwoju Stowarzyszenia, która to Rada została powołana na podstawie Układu ustanawiającego stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją, podpisanego w Ankarze dnia 12 września 1963 r. (Dz. Urz. WE L 217 z 29.12.1964, str. 3685; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 11, t. 11 str. 1).
Przepisy dotyczące udzielania tego zezwolenia stosowane są łącznie z uregulowaniami dotyczącymi udzielania wszystkich typów zezwoleń na pobyt czasowy przyjętymi w rozdziale 1. Działu V.: Część ogólna.
Ustawa zawiera również odesłanie do aktów wykonawczych normujących istotne kwestie dotyczące udzielenia tego zezwolenia, w szczególności do:
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 kwietnia 2019 r. w sprawie wniosku o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy (Dz. U. z 2019 r., poz. 779)
Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 26 lipca 2022 r. w sprawie opłat pobieranych w Rzeczypospolitej Polskiej od cudzoziemców za wydanie i wymianę dokumentów, które mogą być wydane cudzoziemcom, oraz trybu ich uiszczania (Dz. U. z 2022 r. poz. 1583).
Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipisicing elit. Voluptatum sed necessitatibus in voluptas, laboriosam adipisci aliquam earum libero sapiente