Zezwolenie na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa (ICT)

Decyzja

Po zapoznaniu się z materiałem dowodowym i jego ewentualnym uzupełnieniu wojewoda orzeka w drodze decyzji administracyjnej o udzieleniu zezwolenia, jeżeli nie stwierdzi przeszkód do jego udzielenia, w tym oceni, iż wymogi dotyczące zezwolenia zostały spełnione.

Cudzoziemiec, dla którego zostało udzielone zezwolenie ICT, może wjechać do Polski na podstawie wizy wydanej w celu realizacji zezwolenia na pobyt czasowy w celu wykonywania pracy w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, jeżeli wiza ta jest wymagana. Po wjeździe, cudzoziemiec występuje do wojewody, który udzielił zezwolenia z wnioskiem o wydanie mu karty pobytu (więcej w zakładce: „Karta pobytu”).

Decyzja o udzieleniu zezwolenia może zawierać określenie wymogów wykonywania przez cudzoziemca pracy w Polsce.

Przesłanki odmowny udzielenia pierwszego zezwolenia

Wojewoda wyda decyzję administracyjną o odmowie udzielenia cudzoziemcowi pierwszego zezwolenia ICT, jeśli stwierdzi istnienie podstawy do odmowy udzielenia zezwolenia, co może być związane z:

• niespełnieniem wymogów do udzielenia tego zezwolenia ze względu na deklarowany cel pobytu lub stwierdzeniem, że okoliczności, które są podstawą ubiegania się o to zezwolenie, nie uzasadniają pobytu cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące, lub

• obowiązywaniem wpisu danych cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt jest na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niepożądany, lub figurowaniem danych cudzoziemca w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu, lub

• względami obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub zobowiązaniami wynikającymi z postanowień ratyfikowanych umów międzynarodowych obowiązujących RP, lub

• tym, że w postępowaniu wjazd cudzoziemca na terytorium RP lub jego pobyt na tym terytorium może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego,

• stwierdzeniem, że jednostka przyjmująca została ustanowiona głównie w celu ułatwiania wjazdu na terytorium RP pracownikom przenoszonym wewnątrz przedsiębiorstwa,

• tym, że w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia osoba składająca wniosek w imieniu i na rzecz jednostki przyjmującej:

• złożyła wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączyła do niego dokumenty zawierające takie dane lub informacje lub

• zeznała nieprawdę lub zataiła prawdę albo podrobiła lub przerobiła dokument w celu użycia go jako autentycznego lub takiego dokumentu używała jako autentycznego,

• tym, że podmiot będący pracodawcą macierzystym lub jednostką przyjmującą jest zarządzany lub kontrolowany przez osobę fizyczną prawomocnie ukaraną za:

• wykroczenie, o którym mowa w art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, która w ciągu 2 lat od ukarania została ponownie ukarana za podobne wykroczenie, lub

• za wykroczenia, o których mowa w art. 120 ust. 3-5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub

• skazaną za przestępstwo, o którym mowa w art. 218-221 Kodeksu karnego,

• tym, że podmiot będący pracodawcą macierzystym lub jednostką przyjmującą nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne

• podmiot będący pracodawcą macierzystym lub jednostką przyjmującą zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków gdy uzyskał przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu,

• podmiot będący pracodawcą macierzystym lub jednostką przyjmującą nie prowadzi działalności gospodarczej albo została ogłoszona jego upadłość,

• w danym roku kalendarzowym został osiągnięty limit udzielonych zezwoleń ICT dot. danego cudzoziemca.

Przesłanki odmowny udzielenia kolejnego zezwolenia

Kolejnego zezwolenia ICT odmawia się, gdy:

• jednostka przyjmująca została ustanowiona głównie w celu ułatwiania wjazdu na terytorium RP pracownikom przenoszonym wewnątrz przedsiębiorstwa lub

• w postępowaniu w sprawie udzielenia tego zezwolenia osoba składająca wniosek w imieniu i na rzecz jednostki przyjmującej:

• złożyła wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączyła do niego dokumenty zawierające takie dane lub informacje lub

• zeznała nieprawdę lub zataiła prawdę albo podrobiła lub przerobiła dokument w celu użycia go jako autentycznego lub takiego dokumentu używała jako autentycznego

• podmiot będący pracodawcą macierzystym lub jednostką przyjmującą:

• jest zarządzany lub kontrolowany przez osobę fizyczną prawomocnie:

- ukaraną za wykroczenie, o którym mowa w art. 120 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, która w ciągu 2 lat od ukarania została ponownie ukarana za podobne wykroczenie, lub

- ukaraną za wykroczenia, o których mowa w art. 120 ust. 3-5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub

- skazaną za przestępstwo, o którym mowa w art. 218-221 Kodeksu karnego, lub

• nie dopełnia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, lub

• zalega z uiszczeniem podatków, z wyjątkiem przypadków gdy uzyskał przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji właściwego organu, lub

• nie prowadzi działalności gospodarczej albo została ogłoszona jego upadłość,

• nie zostały spełnione wymogi do udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na deklarowany cel pobytu lub okoliczności, które są podstawą ubiegania się o to zezwolenie, nie uzasadniają jego pobytu na terytorium RP przez okres dłuższy niż 3 miesiące

• obowiązuje wpis danych cudzoziemca do wykazu cudzoziemców, których pobyt jest na terytorium RP niepożądany, lub jego dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu

• wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub zobowiązania wynikające z postanowień ratyfikowanych umów międzynarodowych obowiązujących RP

• cudzoziemiec podlegając obowiązkowi leczenia na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, nie wyraża zgody na to leczenie

• okoliczności sprawy wskazują, że poprzedzające je zezwolenie na pobyt czasowy było wykorzystane w innym celu niż cel, w jakim zostało udzielone

• upłynął okres przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa na terytorium Unii Europejskiej, który wynosi 3 lata - w przypadku pracownika kadry kierowniczej lub specjalisty albo 1 rok - w przypadku stażysty,

• wniosek o udzielenie tego zezwolenia został złożony podczas nielegalnego pobytu cudzoziemca, któremu ma być ono udzielone, na terytorium Polski.

Od decyzji o odmowie udzielenia zezwolenia służy jednostce przyjmującej odwołanie do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców (więcej w zakładce: „Odwołanie”).